Een ervaren team met passie voor verhalen
In 2014 hebben we ELT Lab opgericht. In onze rol als narratief analisten kunnen we nog dagelijks verwonderd zijn over hoe beslissingen binnen bedrijven soms worden genomen zonder het onderliggende verhaal te kennen. Door het narratief te begrijpen, ontstaan er namelijk altijd mogelijkheden die je vooraf niet bedacht zou hebben, ook als dit betekent dat er soms lastige keuzes gemaakt moeten worden. Om die reden hebben we ELT Lab opgericht: verhalen binnen organisaties ontrafelen en begrijpen. Als basis voor creatieve oplossingen en het maken van de juiste keuzes.
Petra de Boer
Relevante studies
HTS, Nima-B
Ervaring
Vanaf 1991 leiding over familiebedrijf, directeur van softwarebedrijf.
Competenties
Organiseren, luisteren, empatisch vermogen, met weinig woorden veel kunnen zeggen, aandacht voor de mens
Hobbies
Hardlopen, wielrennen, schaatsen, snowboarden, lezen
Motto
Effe doen…
Impactvolle persoonlijke boeken
Volgt
Vrijwilligerswerk
Diensten meedraaien bij Hospice, Bestuur Stichting SOOV
Rob Wilders
Relevante studies
Bedrijfseconomie, technische bedrijfskunde, sociale psychologie, arbeidsmediation, zakelijke mediation (geregistreerd mediator)
Ervaring
Vanaf 1996 directievoering dochteronderneming voor narratief onderzoek farmaceutische, high-tech en financiële sector binnen groepsstructuur van holding.
Competenties
Creatief, nieuwsgierig, ondernemend, groot aanpassingsvermogen, analytisch, empatisch
Hobbies
Koken, wielrennen, golfen, paardrijden, filosofie, lekker niks doen
Motto
Beter een ‘slecht’ verhaal, dan geen verhaal!
Impactvolle persoonlijke boeken
- Arnold Cornelis, Logica van het gevoel
- Ken Wilber, Zonder grenzen
- Plato, Symposium
- Ayn Rand, The fountainhead.
- Albert Ellis, A guide to rational thinking
- Victor Frenkie, De zin van het bestaan
- Marinus Knoops, Creatiespiraal
- Ricardo Semper, Turning your own table
- Johannes Mario Simmel, Het kan niet altijd kaviaar zijn
- Heinz Konsalik, Das geschenkte Gesicht
Vrijwilligerswerk
Begeleiden van mensen met mentale problemen zonder vangnet.
Mijn eigen narratief
Volgt
Mijn eigen narratief
Mijn allereerste baantje was bij Du Pont Electronics vlakbij Bristol (UK), waar ik als jonge onderzoeksmedewerker op de afdeling Quality Control zat. Ik vroeg me af wat ik er deed. In het “veiligste bedrijf ter wereld” waren de kwaliteits- en veiligheidsgrafieken nu niet bepaald mijn beste vrienden. Saai? Ja, absoluut! Waarom dan? Ik was toevallig goed in statistiek en kwantitatieve technieken.
Maar toen, misschien door een sluimerende hang naar niks doen, bereidde ik een groot kwalitatief onderzoeksproject voor op de manier van een student die zijn huiswerk in de bus maakt. Ik moest duidelijk wat anders bedenken. Met lood in mijn schoenen wendde ik me tot mijn manager, Sylvia Fowls, met een briljant – althans zo presenteerde ik het – voorstel: “Wat als ik onze veiligheidsprocedures eens onderzoek op basis van persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen van medewerkers op de werkvloer. Misschien kunnen we de plaatselijke pub in het dorp gebruiken als onderzoekscentrum?” Tot mijn stomme verbazing gaf ze haar akkoord! Wie had dat gedacht?
Dus daar zat ik, gewapend met een pint en een luisterend oor. En wat bleek? Zet mensen in een pub met een drankje en ze worden de filosofen van de werkvloer. Zonder enige voorbereiding kwamen de meest diepgaande gesprekken op gang. Na enkele maanden van interviewen (wat heet…), analyseren en conclusies trekken kwam er een lijvig rapport uit. ‘How to improve our safety procedures through the eyes of workfloor employees – A remarcable survey in order to reach ISO 9001.’ Het meest trots was ik op de manier waarop iedereen van de afdeling mij hielp in de uitvoering. Barnes, een oerdegelijke Brit met een ringbaardje en altijd gekleed in een ruitjes pak, bleek het meest te beschikken over een ‘swingende’ pen.
Toen het tijd was om onze bevindingen te presenteren, bleek het zaaltje te klein om iedereen te herbergen. De directie krabde zich achter de oren: “Waar komt al die belangstelling vandaan?” Tja, geen idee. Maar een nieuw idee was geboren: onderzoeken uitvoeren door mensen simpelweg hun verhaal te laten vertellen. Een lange carrière heb ik er bij Dupont overigens niet gemaakt. Een paar jaar later begon ik mijn eigen bureau voor narratief onderzoek. Nog steeds doe ik het met veel plezier. En dat rapport? Dat ligt ergens in mijn boekenkast. Af en toe kijk ik er nog wel eens naar. Mooie herinneringen van toen vullen mijn dag…